Poród przedwczesny według definicji World Health Organization (WHO) to poród przed 37 tygodniem (259 dniem) trwania ciąży, licząc od pierwszego dnia ostatniej miesiączki, lub przed 245 dniem trwania ciąży, licząc od zapłodnienia. Każdego roku około 15 mln noworodków rodzi się przedwcześnie. wego (DIC). W Natomiast pojawienie się przypadku ciąży >34. tygodnia ciąży obowiązuje zasada jej zakończenia w ciągu 24 godzin porodem drogami natury bądź operacyjnie. U pacjen-tek w mniej zaawansowanej ciąży, między 24. a 34. tygodniem, wprowadza się steroidoterapię, w celu przyspieszenia osiągnięcia dojrzałości płuc płodu Aby wykryć możliwe niedobory, w każdym trymestrze są wykonywane badania krwi. Pierwsza morfologia powinna zostać pobrana między 9. a 10. tygodniem ciąży, następna w 15.–20. tygodniu. Kolejna kontrola morfologii jest zalecana między 27. a 33. oraz między 33. a 37. tygodniem ciąży. U 35% dzieci z MPDz rozpoznaje się diplegię spastyczną – jest to najczęstszy fenotyp kliniczny MPDz.3,4,11,12,15 Diplegia spastyczna spowodowana jest uszkodzeniem niedojrzałego oligodendrogleju między 20. a 34. tygodniem ciąży. 2,3,15 Najczęstszą zmianą neuropatologiczną w badaniach neuroobrazowych jest leukomalacja okołokomorowa obniżone ryzyko porodu przedwczesnego u kobiet otyłych, jak i badania udowadniające coś przeciwnego [12-14]. Poród przedwczesny (poród odbyty przed 37. tygodniem ciąży) wiąże się z wysoką zachorowalnością i śmiertelnością noworodków, u których nie stwierdzono wad wrodzonych, jak przed 37. tygodniem ciąży Przedwczesne pęknięcie błon płodowych przed 37. ty - godniem ciąży (PPROM, preterm premature rupture of membranes) występuje w 3% ciąż i jest odpowiedzialne za 1/3 porodów przedwczesnych. Płód/noworodek na-rażony jest na większe ryzyko zachorowalności i śmier-telności związanej z PPROM niż matka. rPMrLgp. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia co roku w wyniku przedwczesnego porodu na świat przychodzi około 15 mln dzieci. Stanowi to od 5 do 18% wszystkich porodów na świecie1. Poród przedwczesny, mimo postępu w dziedzinie ginekologii i położnictwa, nadal jest wyzwaniem dla specjalistów, ponieważ nie istnieją skuteczne metody jego rozpoznania2. Jakie czynniki wpływają na występowanie porodów przedwczesnych? Czy i kiedy bezpieczny jest taki poród? Co to jest poród przedwczesny? Co może wywołać przedwczesny poród? Inne przyczyny przedwczesnego porodu Poród przedwczesny – jak rozpoznać? Co to jest poród przedwczesny? Oczekiwanie na narodziny dziecka to czas niezwykły dla każdej kobiety. Istnieje jednak ewentualność pewnych powikłań, które mogą stanowić zagrożenie dla życia matki i dziecka. Jednym z nich jest przedwczesny poród – to jedna z najczęstszych form powikłań występujących w przebiegu ciąży3. Jak podaje Światowa Organizacja Zdrowia, za poród przedwczesny uznaje się zakończenie ciąży w okresie od 22. do 37. jej tygodnia. Dzieci urodzone w tak szerokim przedziale czasowym mają różne szanse przeżycia – im krócej dziecko znajdowało się w łonie matki, tym bardziej szanse te maleją4. W zależności od stopnia zaawansowania można wyróżnić trzy fazy porodu przedwczesnego4: zagrażający poród przedwczesny – początkowa faza porodu przedwczesnego, którą można zatrzymać; charakteryzuje się ona wieloma objawami; poród przedwczesny w toku – zaawansowana faza porodu przedwczesnego, jest trudna do zatrzymania; poród przedwczesny dokonany – zakończenie ciąży. Co może wywołać przedwczesny poród? Każde zagrożenie dla matki i dziecka jest ogromnym stresem. Warto więc poznać najczęstsze przyczyny przedwczesnego porodu . Na przedwczesne zakończenie ciąży wpływ ma bardzo wiele czynników, ale badania dowiodły, że istnieją cztery główne mechanizmy, które mogą doprowadzić do zakończenia ciąży przed terminem4. Są to: stres zakażenie i stan zapalny, krwawienie wewnątrzmaciczne, nadmierne rozciągnięcie macicy. Jak wskazują niektóre badania, czynnikiem podwyższającym ryzyko porodów przedwczesnych może być również zbyt młody wiek matki, rasa, a także używki stosowane w ciąży5. Inne przyczyny przedwczesnego porodu Do innych czynników ryzyka porodu przedwczesnego zaliczyć można: samoistną przedwczesną czynność porodową, przedwczesne pęknięcie błon płodowych, ciążę bliźniaczą, wadę wrodzoną macicy, niewydolność ciśnieniowo-szyjkową, nadciśnienie w ciąży, łożysko przodujące i narządowe choroby matki4. Zagrożenie przedwczesnym porodem wynikać może również z przebytych wcześniej poronień i porodów przedwczesnych, a także z odstępów między kolejnymi ciążami krótszych niż 6 miesięcy, zapłodnienia pozaustrojowego, palenia papierosów lub picia alkoholu w czasie ciąży, cukrzycy, stresującej pracy, urazów, niedowagi lub nadwagi, wieku ojca powyżej 45. roku życia i nieprawidłowego odżywiania się2. Ważne jest więc, by dostarczać matce i dziecku odpowiednich składników odżywczych. W przypadku braków lub trudności dostarczenia ich w diecie można posiłkować się specjalnymi suplementami diety dla kobiet w ciąży, na przykład produktem MamaDHA Premium +, który zawiera najważniejsze witaminy i mikroelementy. Poród przedwczesny – jak rozpoznać? Istnieje kilka metod przewidywania przedwczesnych porodów i zapobiegania im. Najważniejsza jest ocena ryzyka porodu przedwczesnego, badanie szyjki macicy, ocena czynności skurczowych macicy, badanie macicy, łożyska i błon płodowych oraz identyfikacja markerów biochemicznych4. Diagnoza porodu przedwczesnego dokonywana jest w warunkach szpitalnych i opiera się na analizie regularności skurczów macicy. Niestety wczesne wykrycie porodu przedwczesnego nie jest proste, ponieważ objawy występują w postaci nieznacznie nasilonej i mogą być właściwe również dla ciąży o prawidłowym przebiegu2. Opracowano na podstawie: K. Milanowska-Koloch, Niewydolność cieśniowo-szyjkowa: diagnostyka i leczenie, „Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie” 2014, 4 , s. 374–380. A. Bacz, Poród przedwczesny, (dostęp: K. Czajkowski, Diagnostyka porodu przedwczesnego, „Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia” 2009, 2(3) , R. Czajka, Standardy postępowania w przedwczesnym zakończeniu ciąży, „Nowa Medycyna” 2004, 1 . I. Gałązka, K. Mynarska, M. Majchrzak, Diagnostyka i terapia porodu przedwczesnego, „Zdrowie i Dobrostan” 2015, 1 , s. 91–101. Nie u każdej kobiety poród jest terminowy, czyli występujący między 38 a 42 tygodniem ciąży. Według lekarzy ostatnimi czasy coraz częściej dochodzi do porodu przedwczesnego. Objawami tego patologicznego stanu są skurcze macicy, bóle lędźwiowe, plamienia i krwawienia z pochwy. Jakie są przyczyny i zagrożenia przedwczesnego porodu? Co robić, aby nie dopuścić do przedwczesnej akcji porodowej? Czym jest poród przedwczesny? Porodem przedwczesnym określa się poród, który dokonuje się między 22 a 37 tygodniem ciąży biorąc pod uwagę liczenie okresu ciąży od pierwszego dnia ostatniej miesiączki. Istnieją także inne kryteria dotyczące oceny porodu jako przedwczesny. Należą do nich takie parametry jak waga i wzrost (długość) dziecka. Za wcześniaka uznaje się zatem dziecko, którego waga mieści się w przedziale między 500 g a 2500 g, natomiast długość takiego malucha ma najmniej 25 cm (przy założeniu, że miara odbywa się od czubka głowy do pięty). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) definiuje poród przedwczesny jako poród, który odbywa się między 22 a 37 tygodniem ciąży. Dziecko urodzone po tym czasie uważa się za urodzone w terminie. Im wcześniej dziecko przychodzi na świat, tym szanse na jego zdrowy rozwój maleją, niknie także nadzieja na przeżycie takiego brzdąca. Tym niemniej z roku na rok dzięki postępowi medycyny liczba uratowanych przez lekarzy wcześniaków rośnie. Szacuje się, że dekadę temu w Polsce przyszło na świat blisko 7 proc. wcześniaków. Te statystyki z kolei rosną ze względu na coraz późniejszy wiek, w którym kobiety zachodzą w ciążę. Dlatego warto poznać objawy przedwczesnego porodu, aby odpowiednio zareagować. Niejednokrotnie lekarzom udaje się powstrzymać przyjście na świat takiego dziecka. Jakie są objawy porodu przedwczesnego? W zasadzie przypominają one oznaki porodu terminowego. W związku z tym występują regularne, dłuższe, bolesne skurcze, kobiety odczuwają bóle porodowe zlokalizowane w obrębie dolnej części brzucha oraz/lub w lędźwiach. Szyjka macicy skraca się, a rozwarcie pogłębia. Niekiedy wypada czop śluzowy. Wyróżnia się trzy stadia porodu przedwczesnego. Oznaki porodu przedwczesnego określanego jako zagrażający poród przedwczesny to przede wszystkim 4-7 skurczy macicy na minutę, rozwarcie szyjki macicy poniżej 3 cm oraz skrócenie szyjki macicy niższe niż 60 proc. Drugie stadium to poród przedwczesny w toku, którego zatrzymanie jest bardzo trudne. Czym się charakteryzuje taki poród przedwczesny? Objawy to 8 i więcej skurczy macicy na minutę, rozwarcie szyjki macicy powyżej 3 cm oraz skrócenie szyjki macicy o 80 proc. W tym stadium może też dojść do odpłynięcia wód płodowych oraz pęknięcia pęcherza płodowego. Ostatni etap to poród przedwczesny dokonany. Oznacza to, że dziecko jest już na świecie, a ciąża się skończyła. Przyczyny przedwczesnego porodu Przyczyny przedwczesnego porodu do końca nie są poznane. Jednak zakłada się, że do porodu przedwczesnego może dojść w wyniku zaistnienia pewnych okoliczności, stanów i chorób takich jak: nadciśnienie tętnicze krwi, cukrzyca, mięśniaki macicy, łożysko przodujące (i inne wady łożyska), niewydolność szyjki macicy, wady w budowie macicy, porody przedwczesne przebyte już wcześniej, poronienia samoistne oraz porody martwych płodów, krótki upływ czasu od poprzedniej ciąży (poniżej 6 miesięcy), infekcje (dróg moczowych, dróg oddechowych, wewnątrzmaciczne, ginekologiczne), pęknięcie pęcherza płodowego, choroby przenoszone drogą płciową, niewłaściwe odżywianie, palenie papierosów, picie alkoholu, stres (zwłaszcza silny, np. spowodowany utratą kogoś bliskiego, rozstaniem z wieloletnim partnerem, itp.), ciężka praca (nie tylko fizyczna), urazy, wiek ojca dziecka powyżej 45 roku życia, niedowaga lub nadwaga w ciąży. Przyczyny porodu przedwczesnego mogą być rozmaite. Bardzo często na taką sytuację nakłada się kilka czynników. Jakie zagrożenia wynikają z porodu przedwczesnego? Im później urodzone dziecko, tym lepiej dla jego dobrostanu. Większość wcześniaków, które przychodzą na świat między 34 a 35 tygodniem życia udaje się uratować, a rokowania w ich przypadku są bardzo optymistyczne. Rodzice młodszych dzieci muszą się liczyć z możliwością wystąpienia wielu powikłań, które mogą się pojawić zarówno na początku ich życia, jak i w ciągu dalszego rozwoju. Należą do nich np.: niewydolność oddechowa (co ma związek z niedostatecznym wykształceniem się płuc u dziecka); niska waga urodzeniowa; retinopatia wcześniacza; zaburzenia w rozwoju umysłowym, emocjonalnym; problemy z rozwojem neurologicznym, kardiologicznym, oddechowym, itd.; kłopoty ze słuchem i wzrokiem; niewłaściwa praca wątroby. Aby nie dopuścić do zagrożenia wystąpieniem powyższych powikłań lekarze robią wszystko co w ich mocy, aby wydłużyć okres bycia dziecka w brzuchu mamy. Ważny jest każdy dzień. Jak nie dopuścić do porodu przedwczesnego? Ciężarna oraz lekarz prowadzący ciążę powinni dołożyć wszelkich starań, aby ciąża została donoszona, a dziecko urodziło się zdrowe. W związku z tym powinni zwracać uwagę na wszelkie symptomy, które sygnalizują przedwczesny poród. Objawy, które powinny zaniepokoić przyszłą mamę to takie okoliczności jak krwawienie z dróg rodnych, plamienie, upławy, skurcze macicy (nawet jeśli są nieregularne i lekkie), twardość brzucha (określana przez lekarzy jako stawianie się macicy), ból w okolicy odcinka lędźwiowego (tak mogą przebiegać skurcze lędźwiowe), infekcje intymne (szczególnie jeśli nawracają). Przewidywanie wystąpienia porodu przedwczesnego opiera się na kilku metodach. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim: ocenę stopnia ryzyka porodu przedwczesnego, badanie szyjki macicy, ocenę czynności skurczowej macicy, ustalenie ewentualnej patologii macicy, łożyska, itp. poznanie markerów biochemicznych. Wykonywanie tych procedur leży po stronie lekarza prowadzącego ciążę. Kobieta ciężarna powinna kontaktować się ze swoim ginekologiem w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących sygnałów oraz w razie wszelkich wątpliwości. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Stan przedrzucawkowy to jedno z bardziej niebezpiecznych powikłań w ciąży. W zależności od źródeł, ocenia się, że występuje on u 1 – 15% ciężarnych. Preeklampsja, zwana stanem przedrzucawkowym jest zjawiskiem, którego obawia się wiele przyszłych matek. Co zrobić, aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się takiego powikłania? Przede wszystkim warto zapoznać się z tematem jeszcze w okresie planowania poczęcia oraz wykonać odpowiednie badania. Dotychczas przyczyny stanu przedrzucawkowego nie są do końca jasne. Istnieje kilka hipotez, wyłoniono również grupy ryzyka, u których możliwość wystąpienia preeklampsji jest większa niż w przypadku pozostałych kobiet. Stan przedrzucawkowy – co to tak naprawdę jest? Stanem przedrzucawkowym nazywamy sytuację, w której kobieta ciężarna wykazuje szereg objawów związanych z występującym w ciąży nadciśnieniem tętniczym. Stan ten zwykle występuje w trzecim trymestrze ciąży i może trwać nawet do kilku tygodni po porodzie. Ciśnienie krwi w ciąży powinno wynosić poniżej 140/90mmHg. Czyli tyle, ile wskazują normy dla pozostałej populacji. Fizjologicznie w ciąży ciśnienie krwi, za sprawą progesteronu (hormonu wydzielanego w znaczących ilościach z czasie ciąży) zwykle ulega zmniejszeniu. Dzieje się tak, ponieważ paradoksalnie łożysko dostarczające do płodu składniki odżywcze oraz tlen jest wówczas bardziej wydolne. Problem pojawia się wtedy, gdy łożysko zagnieździ się w sposób nieprawidłowy. Rosnący zarodek (zwłaszcza jego mózg) „domaga się” pożywienia, ponieważ dostaje je w niewystarczających ilościach. Organizm matki dostaje wówczas sygnały, aby zwiększyć przepływ krwi. Skutkiem tego jest wzrost ciśnienia tętniczego, który w sytuacji osiągania znacznych i przewlekle trwających wartości zaburza prawidłową pracę narządów kobiety. Do objawów stanu przedrzucawkowego zaliczamy: podwyższone ciśnienie > 140/90mmHg (przewlekle lub skokowo) obrzęki (zatrzymanie wody w organizmie) białkomocz (powyżej 500mg/dobę) bóle i zawroty głowy siniaki (zaburzenia krzepnięcia – wynikające z nieprawidłowej pracy wątroby) bóle w nadbrzuszu zaburzenia widzenia nadwrażliwość na światło duszność, niepokój Warto dodać, że objawy są czasem niespecyficzne. Do rozpoznania stanu przedrzucawkowego nie musi być obecny białkomocz. Dotychczasowe badania wykazały bowiem, że u ok 30% pacjentek z preeklampsją nie wykryto nadmiernego wydzielania białka z moczem. Czy powinnaś się obawiać, że preeklampsja wystąpi u Ciebie? Aktualnie ilość zgromadzonych danych na temat tego powikłania pozwala wysnuć tezę, że stan przedrzucawkowy może być uwarunkowany różnymi czynnikami. Jeżeli objawy wystąpią przed 34 tygodniem ciąży – mówi się o przyczynie „łożyskowej” (opisanej powyżej). Rozpoznanie preeklampsji po 34 tygodniu ciąży wiązane jest z zaburzeniami w stanie zdrowia matki. Warto zwrócić szczególną uwagę na przebieg swojej ciąży w sytuacji, gdy dotyczy Ciebie jedno lub więcej wymienionych poniżej stwierdzeń: Jesteś młoda mamą (zaszłaś w ciążę będąc poniżej 20 Jesteś mamą, która ma ponad 35 lat i dotychczas jeszcze nie rodziłaś Twój ostatni poród miał miejsce ponad 10 lat temu Masz nadmierną masę ciała (BMI > 35kg/m2) Chorujesz na cukrzycę Jest to Twoja pierwsza ciąża Masz niesprawne nerki Twoja ciąża jest mnoga Masz skoki ciśnienia/ nadciśnienie tętnicze w ciąży Chorujesz na toczeń rumieniowaty układowy Wiesz, że u kobiet w Twojej rodzicie występował stan przedrzucawkowy W poprzednich ciążach stwierdzono u Ciebie stan przedrzucawkowy lub rzucawkę lub nadciśnienie tętnicze Jesteś w ciąży wielopłodowj Także jeżeli w Twoim organizmie toczy się stan zapalny lub jesteś źle odżywiona (niedobory wapnia, witaminy C oraz E) ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego jest u Ciebie większe. Co zrobić, jeżeli jesteś w grupie ryzyka? Będąc w grupie ryzyka może, ale nie musi się rozwinąć u Ciebie stan przedrzucawkowy. Przede wszystkim nie popadaj w panikę. Nerwy nic nie pomogą, a mogą tylko wpłynąć na wzrost ciśnienia. Niezwykle ważne jest, aby wykonać odpowiednie badania i być pod stałą kontrolą lekarza. Jeżeli jesteś w grupie ryzyka, mimo to lekarz uzna, że nie masz symptomów stanu rzucawkowego lub mogących zwiększyć jego ryzyko – nie musisz się niepokoić. Staraj się wypoczywać, dbać o swoje zdrowie, unikać infekcji. Spaceruj, stosuj ulubioną aktywność fizyczną i dbaj o odpowiednią dietę. Zwłaszcza bogatą w wapń (zapotrzebowanie na wapń w ciąży jest większe niż przed nią), witaminy i antyoksydanty. Nadmiar potraw słonych, kofeiny (uwaga czekolada, kakao, czarna herbata też zawierają kofeinę) nie jest wskazany. Funkcjonuj normalnie, pamiętaj jednak o rutynowych badaniach i kontrolach u lekarza prowadzącego ciąże. To, co na pewno warto sprawdzić przed ciążą, ale i w trakcie jej trwania to: Regularne pomiary ciśnienia Ocena czynności nerek (GFR, kreatynina, kwas moczowy) Morfologia krwi Ocena parametrów krzepliwości krwi Ocena składu moczu Ocena pracy wątroby (enzymy wątrobowe) Jeżeli dopiero planujesz ciąże, pomyśl o zbilansowanej diecie i odpowiedniej aktywności fizycznej. Dobrze by było, gdyby Twoja masa ciała nie przekraczała zalecanych norm i BMI mieściło się w przedziale 20 – 24kg/m2. Jeżeli stwierdzono u mnie stan przedrzucawkowy? Także i teraz nie wpadaj w panikę. Najważniejsze to być pod dobrą, wykwalifikowaną opieką. Jeżeli ciąża przebiega prawidłowo, zarówno płód, jak i Ty macie się dobrze (co jest potwierdzone wynikami) wówczas lekarz może zadecydować o nieprzyjmowaniu Cię do szpitala. Pozostajesz w domu, dostajesz odpowiednie zalecenia, leki, mierzysz regularnie ciśnienie i zgłaszasz się terminowo na wyznaczone badania (częstsze niż w przypadku ciąży przebiegającej prawidłowo). W sytuacji wystąpienia lub nasilenia objawów lub zaburzeń płodu lekarz może zadecydować o konieczności hospitalizacji lub nawet natychmiastowego wywołania porodu lub wykonaniu cesarskiego cięcia. Jakie zagrożenie niesie za sobą stan przedrzucawkowy? Niestety powikłania stanu przedrzucawkowego mogą być bardzo groźne, a nawet tragiczne w skutkach. Może wystąpić rzucawka (drgawki, zaburzenia neurologiczne, śpiączka) lub zespół HELLP. Dla matki: niewydolność wielonarządowa uszkodzenie nerek uszkodzenie wątroby przedwczesny poród śpiączka zgon Dla dziecka: przedwczesne odklejenie się łożyska (niedotlenienie, brak pokarmu) wcześniactwo hipotrofia większe ryzyko nadciśnienia tętniczego i udaru w wieku dorosłych zgon Czy istnieje skuteczne leczenie stanu przedrzucawkowego? Obecnie stosuje się leki obniżające ciśnienie oraz siarczan magnezu. Jedynym skutecznym działaniem jest jednak rozwiązanie ciąży. Także po porodzie należy być pod obserwacją i wykonywać zlecone badania ewentualnie brać odpowiednie leki. Profilaktyka stanu przedrzucawkowego nie jest poznana. W niektórych przypadkach pomocne jest stosowanie preparatów wapniowych. Skuteczność wykazano jednak jedynie w grupie pacjentek, u których występowały niedobory wapnia. Lekarz może przepisać Ci suplementację kwasem acetylosalicylowym w dawce 60 – 80 mg/d począwszy od końca Igo trymetru, jeżeli występują u Ciebie czynniki ryzyka stanu przedrzucawkowego. Morten Falch Sortland GettyImages Przedwczesny poród jest jednym z częściej występujących powikłań w przebiegu ciąży - na świecie w jego wyniku przedwcześnie rodzi się co dziesiąte dziecko. 17 listopada na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Wcześniaka. Przyczyny porodu przedwczesnego obejmują cały szereg sytuacji klinicznych, jak wrodzone lub nabyte nieprawidłowości anatomiczne macicy, zakażenia w obrębie narządu rodnego, zaburzenia utlenowania płodu, zaburzenia wynikające z nadmiernego rozciągnięcia mięśnia macicy i czynność skurczowa macicy. Porodowi przedwczesnemu często towarzyszą powikłania, które mogą stanowić ryzyko dla matki lub płodu. Dlaczego tak się dzieje, czy możemy przewidzieć przedwczesny poród i zmniejszyć zmniejszyć jego ryzyko? Czytaj też: Wirus RSV jest dla wcześniaków groźniejszy niż koronawirus. Jak chronić przed nim dziecko? Ograniczony dostęp rodziców do noworodków może nieść poważne skutki zdrowotne i rozwojowe Smoczek dla wcześniaka – jak wybrać odpowiedni i gdzie kupić? Kiedy mówimy, że poród jest przedwczesny? Według Światowej Organizacji Zdrowia poród przedwczesny (ang. preterm delivery – PTD) to taki, w którym akcja porodowa ma miejsce między 22 a 37 tygodniem ciąży. W licznej literaturze proponuje się podział porodu przedwczesnego, biorąc pod uwagę kryterium różnego czasu trwania ciąży. Na tej podstawie wymienia się: poród miernie przedwczesny – w 32–36 tygodniu ciąży, poród bardzo przedwczesny – przed 32 tygodniem ciąży, skrajne wcześniactwo – poród przed 28 tygodniem ciąży. Poród przed ukończeniem 22 tygodnia ciąży uznawany jest za poronienie ze względu na skrajną niedojrzałość organizmu dziecka. Dzieci urodzone przedwcześnie określa się mianem wcześniaków. U noworodków, które przyszły na świat przed zakończeniem 26 tygodnia ciąży często stwierdza się deficyty rozwojowe, gdyż nie były one przygotowane do funkcjonowania poza łonem matki. Ze względu na niewydolność mechanizmów termoregulacyjnych wcześniak musi przebywać w inkubatorze. Dlaczego wiele ciąż kończy się przedwczesnym porodem? Zobacz wideo: Czym jest zagrażający poród przedwczesny? Poród przedwczesny zagrażający ma miejsce w początkowej fazie porodu, dlatego istnieje jeszcze możliwość wstrzymania akcji porodowej. Polega to na odpoczynku ciężarnej w łóżku, unikaniu stresów i negatywnych emocji oraz zrelaksowaniu się. Specjalista niekiedy zaleca pobyt w szpitalu. Przeprowadza się badanie tokograficzne – rejestrujące czynność skurczową macicy. Jeśli odnotuje ono skurcze macicy, ciężarna przyjmuje beta-mimetyki, które hamują czynność skurczową. Wieloczynnikowa etiologia i różnorodne objawy utrudniają wczesne rozpoznanie i optymalne leczenie porodu przedwczesnego. Postęp farmakologii znacząco zwiększa szanse na zahamowanie go i kontynuowanie ciąży. Profilaktyka III rzędu, czyli wczesne leczenie ciężarnych z porodem przedwcześnie zagrażającym, oprócz wypoczynku i tokolizy obejmuje sterydoterapię, antybiotykoterapię i psychoterapię w sytuacjach stresowych. Jak rozpoznać poród przedwczesny? Oznaki zagrożenia przedwczesnym porodem rozwarcie szyjki macicy poniżej 3 cm, 4–7 skurczów na godzinę, skrócenie szyjki o 60%, poniżej 10 punktów w skali Bishopa (skala określa stopień dojrzałości szyjki macicy względem porodu naturalnego, a zwłaszcza położenie szyjki, ułożenie części przodującej płodu, konsystencję, rozwarcie i rozluźnienie). Oznaki przedwczesnego porodu w toku (nie ma możliwości zatrzymania trwającej akcji porodowej) to: rozwarcie szyjki macicy powyżej 3 cm, ponad 8 skurczów na godzinę, skrócenie szyjki o 80%, powyżej 10 punktów w skali Bishopa. Inne objawy przedwczesnego porodu stanowią: wydalenie czopu śluzowego (obfita, wodnista wydzielina z pochwy, niekiedy podbarwiona krwią), napięcie brzucha, ból w krzyżu, ucisk w miednicy, biegunka, krwawienie lub plamienie z dróg rodnych, bolesne skurcze podobne do menstruacyjnych. Z reguły poród przedwczesny objawia się tak samo jak poród w terminie. Zobacz film: Jak dr Wojciech Kowalik ratuje życie wcześniakom? Źródło: 36,6 Przyczyny przedwczesnego porodu Rozróżnia się trzy główne przyczyny porodu przedwczesnego: samoistna czynność skurczowa mięśnia macicy (tzw. samoistny poród przedwczesny) – stanowi około połowę przyczyn; przedwczesne pęknięcie błon płodowych przed terminem – dotyczy około 1/5 przypadków; przedwczesne zakończenie ciąży na podstawie wskazań medycznych z powodu wysokiego ryzyka powikłań matczynych lub płodowych (tzw. jatrogenny poród przedwczesny) – stanowi 1/3 przypadków, większość z nich dotyczy ciąż w 34, 35 lub 36 tygodniu. Zagrożenie przedwczesnym porodem dotyczy zwłaszcza młodych ciężarnych w wieku poniżej 18 lat oraz kobiet, które ukończyły 35 lat. Ryzyko przedwczesnego porodu podnoszą następujące czynniki: przebyty już poród przedwczesny lub poronienie w drugim trymestrze, przypadek porodu przedwczesnego u matki ciężarnej kobiety, ciąża wielopłodowa, łożysko przodujące, przedwczesne oddzielenie się łożyska, wady wrodzone macicy, duże mięśniaki macicy, wielowodzie, zakażenia układu moczowego, stany zapalne dróg rodnych, zapalenie nerek, nadciśnienie tętnicze, choroby wątroby, cukrzyca, niedokrwistość, urazy jamy brzusznej, narażenie na silny czynnik stresogenny, nadmierne wysiłki fizyczne, niebezpieczne zachowania ciężarnej, takie jak palenie papierosów, picie alkoholu. Jak zapobiec przedwczesnemu porodowi? Ciężarne znajdujące się w grupie ryzyka porodem przedwczesnym powinny poddawać się regularnym badaniom ginekologicznym i być pod stałą opieką lekarską. Część czynników ryzyka można samodzielnie wyeliminować. Przyszłe mamy powinny szczególnie dbać o wypoczynek i wystarczającą ilość snu, nie przemęczać się i unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, przestrzegać zaleceń dietetycznych, wykluczyć używki czy możliwe ograniczyć stres. Właściwe dbanie o siebie w czasie ciąży może uchronić przed porodem przedwczesnym. Zobacz film: Poród przedwczesny – przyczyny. Źródło: 36,6 Bibliografia: 1. Bręborowicz Położnictwo i ginekologia t. 1, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013. 2. Kalinka J., Bitner A., Poród przedwczesny, W: Bręborowicz (red.), Położnictwo t. 2, Medycyna matczyno-płodowa, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, s. 19–41. 3. Wielgoś M., Bomba-Opoń Tokoliza w porodzie przedwczesnym – aktualne wytyczne, „Ginekologia Polska”, 2014, 85, s. 332–334. 4. Szczapa J., Podstawy Neonatologii, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie, 2008. 5. Gałązka I., Mynarska K., Majchrzak M., Mężyk I., Podsiadło B., Serzysko B., Skrzypulec-Plinta V., Diagnostyka i terapia porodu przedwczesnego, „Zdrowie i Dobrostan”, 2015, 1, s. 92–101. 6. Czajka R., Standardy postępowania w przedwczesnym zakończeniu ciąży, „Nowa Medycyna”, 2004, 1(123), s. 10–13. 7. Keirse New perspectives for the effective treatment of preterm labour, “American Journal of Obstetrics & Gynecology”, 1995, 173(2), s. 618–628. 8. Czajkowski K., Diagnostyka porodu przedwczesnego, „Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia”, 2009, 2(3), s. 165–168. 9. Czajka R., Metody przewidywania i zapobiegania porodom przedwczesnym, „Kliniczna Perinatologia i Ginekologia”, 2007, 43, s. 15–18. Witam, na badaniach prenatalnych wyszło że ryzyko - samoistny porod przedwczesny przed 34 tyg. 1:64. Co to oznacza. Czy jest duże ryzyko że urodze przed 34 tyg? KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu Ginekologia Badania prenatalne

ryzyko przedwczesny poród przed 34 tygodniem ciąży normy